เครื่องราง “เบี้ยแก้จน” หลวงปู่ญาท่านเขียน

เขียนขึ้นเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

เบี้ยแก้จน

พระเกจิอาจารย์ชื่อดัง “หลวงปู่ญาท่านเขียน” แห่งศูนย์ปฏิบัติธรรมตำบลยางขี้นก (ป่าช้ายางขี้นก) ต.ยางขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันสิริอายุ 85 ปี ปลูกเพิงพักในป่าช้าจำพรรษาจนถึงทุกวันนี้

ปัจจุบันวัตถุมงคลของหลวงปู่ญาท่านเขียนได้รับความนิยมอย่างมาก โดยเฉพาะเครื่องรางของขลัง “เบี้ยแก้จน”

เบี้ยแก้เป็นเครื่องรางที่สร้างมาตั้งแต่โบราณ ตำนานกาลเก่านับถือเบี้ย หรือ จั่นกันมานาน นิยมเอาเบี้ยห้อยคอเด็กเป็นมงคล บางสมัยก็เคยใช้เบี้ยเป็นเงินตราด้วย

พราหมณ์ให้คุณค่าความสำคัญของเบี้ย มีการเปรียบเทียบยกย่องว่าเป็นเครื่องหมายเทพเจ้า

เบี้ยคล้องคอใครจักเป็นเครื่องดีทางโชคลาภและคุ้มครอง ขจัดสรรพอันตราย ต่างๆ

ในวรรณคดีเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอนนางเทพทองคลอดขุนช้างกล่าวว่า “บ้างก็เสกมงคลปรายข้าวสาร เอาเบี้ยบนลนลานเหน็บฝาเกลื่อน” ขุนช้างเกิดมาจึงรวยมากเพราะมีเบี้ยแก้อยู่ทั่วบ้าน

ในเรื่องอิเหนาตอนอิเหนาลอบไปหาจินตหราก็มีคำของประสันตาว่า “จะแต่งเครื่องสังเวยให้มากมาย ข้าจะกินถนายเทวัญ ว่าพลางทางแกว่งเบี้ยบน ทำตามเล่ห์กลคนขยัน”

 หลวงปู่ญาท่านเขียน

เบี้ยถือว่าเป็นของสูง ของมงคล ของดีมีผลทางโชคลาภ เงินทอง ถึงขนาดว่าในสมัยอยุธยาออกกฎหมายแบ่งชั้นลูกท่านหลานเธอ เจ้านายขุนนางชั้นสูงจะห้อยเสมาภควจั่นประดับเพชร และลงถมยาราชาวดีได้เท่านั้น ส่วนคนทั่วไปห้อยได้เพียงจี้ภควจั่นที่เลี่ยมทองจำหลักฝังพลอยธรรมดาๆ

เบี้ยแก้มีคุณค่าพระเกจิอาจารย์ยุคโบราณอย่าง หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว หลวงปู่รอด วัดนายโรง สร้างเบี้ยแก้ไว้ ปัจจุบันนักสะสมนิยมเล่นหาสนนราคาหลักแสนหลักล้าน

หลวงปู่ญาท่านเขียนได้สร้าง “เบี้ยแก้จน” หรือเบี้ยกินเงินขึ้นมา โดยเลือกเบี้ยแก้ขนาดมงคลตามตำรา ปลุกเสกก่อนครั้งหนึ่ง จากนั้นนำเบี้ยจั่น “เบี้ยเงิน” มีอายุเป็นร้อยปี งมได้จากท้องน้ำเจ้าพระยา และจากก้นกำปั่นที่เศรษฐีคหบดีที่โรยเบี้ยก่อนที่จะเก็บเงินเข้ากำปั่น

หลวงปู่ญาท่านเขียนปลุกเสกในป่าช้า ด้วยสมาธิจิต สร้างจำนวน 5,999 ตัว บูชาได้ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมตำบลยางขี้นก (ป่าช้ายางขี้นก) ต.ยางขี้นก อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี และร้านเซเว่นอีเลฟเว่นทุกสาขาทั่วประเทศ

ที่มา: ข่าวสด
หลังเลนส์ส่องพระ
เอกอุ